Śmierć bliskiej osoby zawsze jest trudną sytuacją dla jej rodziny. Powoduje w ich sercach przede wszystkim cierpienie i żal. Jeżeli zmarły wykonywał przed wypadkiem pracę zawodową, jego śmierć nierzadko wiąże się także ze stratami finansowymi i pogorszeniem się sytuacji życiowej.
Pomyśl o odszkodowaniu
Mimo tego, że w tych trudnych chwilach członkowie rodziny nie myślą o kwestiach finansowych, warto zadbać o odszkodowanie, które chociaż w części zrekompensuje pogorszenie się warunków życia. Odszkodowanie wypłacane jest zazwyczaj jednorazowo. Istnieją jednak wyjątkowe sytuacje, gdy rodzina może liczyć na rentę.
Podstawa prawna renty
Przyznanie renty alimentacyjnej ma swoją podstawę prawną. Jest nią art. 446 § 2 Kodeksu cywilnego, który brzmi następująco: „Osoba, względem której ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Takiej samej renty mogą żądać inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.”
Kto może skorzystać ze świadczenia – rodzaje renty
Istnieją dwa rodzaje renty alimentacyjnej. Pierwszą z nich jest renta obligatoryjna, przysługująca osobom uprawnionym do alimentów ze strony zmarłego. Obejmuje ona m.in. rodziców, dzieci, rodzeństwo, czy też małżonków. Jej wysokość dostosowywana jest do potrzeb poszkodowanego, a także możliwości zarobkowych zmarłego, w okresie, gdy ciążył na nim obowiązek alimentacyjny.
Warto w tym miejscu zaznaczyć, że obowiązek ten nie jest związany jedynie z płaceniem alimentów dla dzieci, które ma miejsce zwykle po rozwodzie. Dotyczy on każdego rodzica wobec dzieci, które nie są w stanie samodzielnie się utrzymać.
Ponadto do renty ma prawo dziecko poczęte, które jeszcze nie urodziło się w chwili śmierci rodzica.
Drugim typem renty jest renta fakultatywna przeznaczona dla tych, którym osoba zmarła stale i dobrowolnie dostarczała środków utrzymania. Jest to grono bliskich osób, które mogą być złączone więzami pokrewieństwa lub po prostu pozostają w długotrwałej zażyłości. Wszystko wymaga jednak odpowiedniego potwierdzenia na piśmie. Przekazywanie małych kwot od czasu do czasu nie kwalifikuje się do uzyskania renty.
Podsumowując, w przypadku renty obligatoryjnej, jej przyznanie zależy od tego, czy w chwili śmierci spełnione były przesłanki aktualizujące obowiązek alimentacyjny wobec tej osoby. Z kolei w przypadku renty fakultatywnej liczą się dowody na stałe dostarczanie środków utrzymania.
Wysokość renty alimentacyjnej
Zadaniem renty alimentacyjnej jest dostarczanie środków finansowych, dzięki którym rodzina będzie mogła się utrzymać. O ich wysokości decydują prawdziwe potrzeby uprawnionego, czyli jego sytuacja materialna. Pod uwagę brane są dochody osiągane przez zmarłego oraz jego możliwości zarobkowe.
Wykazanie przesłanek do zasądzenia renty alimentacyjnej stanowi ciężar dowodowy osoby, która jest uprawniona do otrzymania tego świadczenia. Dowodzić można m.in. za pomocą dokumentów, wydruków komputerowych, czy też zeznań świadków. Warto opierać się także na wyrokach i decyzjach administracyjnych, które zapadły w innych sprawach. Uzyskanie stosownego zadośćuczynienia nie jest łatwe, dlatego warto zgłosić się do profesjonalnej firmy, która zadba o nasze interesy.
Więcej na: Odszkodowania dla rodziny ofiar wypadków